Vervolg verhaal..
Nadat ik naar huis ben gegaan, kreeg ik een telefoontje van het ziekenhuis. Ze hadden een afspraak met mij gemaakt om te vertellen wat er gaat gebeuren. Dit keer is mijn man meegegaan op gesprek. ??
Dit is wat de oncoloog zei:
?We moeten eerst een paar dingen doen, voordat wij kunnen afspreken wat de behandeling is. Ze zei: wat ik wil doen is een CT-scan, om te weten of de kanker verder is uitgezaaid. Ze zegt als de CT-scan goed is en er GEEN uitzaaiingen zijn dan is ons doel om een plan te maken om je te genezen, maar als de kanker WEL uitgezaaid is, dan wordt het een heel ander verhaal.”
Mijn man vroeg: ?Wat is een heel ander verhaal?” ??
Toen zei de oncoloog: ?Nou ja, dan moeten we verder kijken maar als er verder uitzaaiingen zijn, dan is de kans op genezing niet meer mogelijk.” ??
Toen was ik behoorlijk geschrokken. ??
Daarna zei ze: ?de tweede stap die ik wil doen is een MRI-Scan. Ze zei met een CT-scan kunnen we zien of er meer uitzaaiingen zijn, maar met een MRI-scan kunnen we nog beter zien hoe groot de kanker is en of de kanker op meerdere plekken is.”
Ze zei: ?gezien dat ze al kunnen zien dat er onder de oksel al uitzaaiingen zijn, is haar advies om ook Chemo te ondergaan. Ze zei: mijn voorkeur is om eerst Chemo te doen en dan de operatie. En daarna nog om misschien te bestralen. Maar dat kunnen we pas zeggen na de operatie.”
Ik vroeg aan haar: ?wat gebeurt er dan als ik Chemo neem? Gaat het minder worden?”
Ze zei: ?dat is wat we willen ja! Ze zei: na de Chemo kunnen ze voelen of het kleiner is geworden. En de operatie is bedoeld om de kanker weg te halen. Maar we weten dat pas na de operatie of er nog wat kanker cellen overblijven. Dat kunnen we niet tijdens de operatie zien.”
Mijn man vroeg: ?of de behandeling hier op het eiland gegeven wordt? Of moet ze naar het buiteland?” ??
In eerste instantie zei ze: ?de operatie wordt hier niet gedaan, maar de Chemo wordt wel hier gedaan.”
Ik vroeg: ?word ik door de Chemo nog zieker of misselijk?” ?? Ze zei: ja. Maar na de scan, zal blijken wat er besloten wordt.
Na mijn slechte nieuws, ben ik naar huis gegaan weer in afwachting van een telefoontje van de oncoloog. Een paar dagen later heeft zij mij gebeld om te vertellen dat ze het verzoek bij de zvk heeft ingediend, zodat ik naar Nederland kan gaan om behandeld te worden. ??
Het ziekenfonds was er niet mee eens zei ze om mij naar Nederland te sturen vanwege de hoge kostenpost. ?? De oncoloog vertelde verder dat het zvk ons verzoek dus heeft afgewezen, omdat zij vinden dat ik naar Colombia of naar Cura?ao of Aruba kan gaan om tegen lage kosten behandeld te worden. ??
In die periode was er in Colombia code zwart vanwege de Covid. ?? Op Cura?ao was het scanapparaat kapot, en op Aruba hadden ze niet alle apparaten ter beschikking. Dus dat was geen optie.
De oncoloog, een Nederlandse vrouw, zei tegen mij dat zij tegen het personeel van het ziekenfonds heeft gezegd: ?als zij ( ik dus) niet naar Nederland wordt gestuurd, dan is zij niet meer verantwoordelijk voor mij. Zij zal haar handen van deze zaak terugtrekken.” ????
Mijn man zei tegen mij: ?ik denk niet dat wij naar Nederland gaan.”
Ik zei tegen hem: ? het is nog vroeg, maar geef God de Almachtige de ruimte om te werken. Want ik ben er van overtuigd, dat wij naar Nederland gaan. Maar laten we alvast onze koffers inpakken.”
Laat in de middag ging mijn telefoon. Een personeel van het ziekenhuis heeft mij gebeld om door te geven dat zij mijn verzoek hebben gehonoreerd. Ik ga dus naar Nederland. ??
Vijf minuten later ging mijn telefoon weer. Dit keer was het iemand van de ziekenfonds. Ze zei tegen mij: ?Je moet nu naar ons toekomen, zodat wij jouw papieren in orde kunnen maken, want je gaat naar Nederland. Wie gaat met je mee om je te helpen? Mijn man zei: ik ga met haar mee.” Het was dus op een vrijdag middag.
??♂???♀?Hals over kop waren mijn man en ik naar het ziekenfondskantoor gegaan om een kopie van onze paspoort bij de zvk in te leveren en de reisdocumenten in ontvangst te nemen. ??♂???♀?
Het personeel vertelde dat wij de volgende dag naar Nederland moesten vertrekken. Het personeel van het Zvk heeft alles voor ons geregeld. Van verblijfplaats tot voedsel. ????
We waren de volgende dag zaterdag vertrokken, we kwamen zondag aan in Nederland en op maandag 8 november 2021 had ik mijn eerste afspraak al in het UMC in Amsterdam om 13:30 uur bij een verpleegkundige van de dagbehandeling op receptie W, vijfde etage in de polikliniek. ????
De verpleegkundige heeft mij uitleg geven over de behandeling, en wat ik allemaal zou kunnen verwachten. Tijdens het gesprek in Nederland werd tegen mij gezegd dat ik 12 Chemo-behandelingen moet krijgen. Ook werd er gezegd, dat ze soms een operatie doen met borstbesparing, maar dat is in mijn geval niet meer mogelijk. Het was alsof ik ineens een koude douche had gekregen.
Het gesprek heeft ongeveer een uur geduurd. Aansluitend 14:30 uur stond de behandeling, ook op dezelfde etage van de polikliniek ingepland. Op onderstaande foto kunnen jullie zien, dat ik in de wachtruimte van het ziekenhuis zat te wachten.
Als je meer wilt lezen klik op ondersteunen en deel mijn verhaal met je vrienden. ??