You can learn how to fight; to battle is a different story

Julie talks with UFC coach Azad Soufi about winning, victories, and winner’s mentality.

Nederlandse vertaling onderaan.

The last post* was about personal development and specifically about boys. You said it was very recognizable, thank you for reading it and for the many enthusiastic reactions! I am almost afraid to publish anything else for fear of not being able to match it. But that wouldn’t exactly show a winner’s mentality. And that is exactly what we are going to be talking about today. Let me know what you think!

In the ideal world….in which everyone knows what his or her talents are. We all possess plenty of self-confidence, dare to take initiative, mistakes aren’t punished but are used as information for improvement. We are respected for our contributions. Self-reliance, winner’s mentality, and perseverance are qualities that are developed from a young age. What do you think, is this realistic? Or did you already leave, hello are you still there?

It’s on my mind. Is fighter’s mentality a competence that can be developed? Can you create winners, can you turn anyone into a winner at their own level? I got the idea to talk about this with people who have been proven to create or train winners. So it’s not so much about the winners themselves for me, but about their coaches. What do they do differently than other coaches or leaders?

Azad is master of kickboxing, studied Commercial Economics at the Johan Cruijff Academy, and is a former national champion kickboxing. At www.kickboxclinics.nl, Azad is responsible for the quality of the instructors. Fighter’s mentality, he possesses this literally and figuratively. We’ve been hearing more and more about kickboxing lately. It seems to be becoming a sort of hip sport. And I’ve also noticed that more combat sports athletes are being heralded as national or world champions.

Because I didn’t understand, I asked. It turns out there are several combat sports leagues that exist simultaneously, and not just one, like in Dutch football. Additionally, there are different weight classes and several combat sports varieties. And so, a lot of champions.

Where do we place Azad Soufi in the world of combat sports? Azad coaches Alistair Overeem (www.thereem.com) in the heavyweight class of the UFC (Ultimate Fighting Club), among others. Yes, feel free to Google it! This is the biggest and best-known combat sports organization in the world. The UFC is owned by an American entertainment organization that bought the UFC in July of 2016 for 4 billion dollars. The heavyweight class has always been the most popular. And Alistair Overeem is ranked number 4.

I mention this to show how important it is to perform well within this organization and the pressure that Azad is under when preparing and coaching the fights. Every step of a title fight is being followed by cameras, sponsors, and fans.

Azad says: “When you’re in the ring in a full stadium – under those big lights – you don’t want to fail! A fraction of a second and you go down. It’s not like the corporate world, where you can reflect on your missed chance while sitting in an office, pointing at someone else and then go home. Or with a team sport, when you can have a good cry together or blame someone else. No, YOU screwed up. And there you are, K.O. on the floor. You don’t want that.”

I want to hear from Azad what winner’s mentality entails according to him and if it can be developed. And especially, HOW? We’re meeting at restaurant Rauw in Amersfoort that is known for its great butcher. Seemed appropriate, all that meat.

Accommodating talents within the team

Julie: Azad, how do you approach coaching?

“As a coach, I’m expected to develop a strategy. If I don’t do that well and if the results aren’t achieved, I’ve failed. How I approach that? I determine for every fighter what his strong sides are. Then, I set goals per person. Together, of course - but the goals have to be an extension of the talents. This is a rough and action-oriented fighter; the other is more cunning and reads the fight. What’s the point of talking about a technical high-kick all the time when that is not someone’s talent? Then you become insecure and that is exactly when you fail. As a manager, that doesn’t get you anywhere either.”

Julie: You also coach a team of competitive fighters in the Netherlands. Is there a difference in approach with the absolute world top?

“Not really, it’s just about a different level of performing. I have put together a match group that I am very proud of. When they came to me, they were mostly boys from the street. The only things they could do well were fight and get into trouble. Some couldn’t even speak properly. Don’t get me wrong, but sometimes they just didn’t make sense at all.” Azad continues: “Sometimes I said, just keep quiet, I don’t understand what you’re saying. Go train, that’s what you’re good at.”

Julie: That sounds harsh.

“How is that harsh? It’s just the truth. In my opinion, everyone benefits from clarity. And discipline. But you have to be the good example. If I am not disciplined, how can my fighters be?”

Slowly but surely he taught the boys (and a few girls, too) how to teach. But also about agreements, like starting on time, introducing yourself properly, thanking each other, respecting each other. The database for kickboxing clinics is large and consists of enterprises, celebrities, business people, hockey clubs, and so a very different audience than the boys were used to. And vice versa. Mutual respect was reached. And according to Azad, that makes sense as long as you do what you’re good at. Then you also won’t need garbage like cigarettes, alcohol, or drugs to numb yourself. It cuts both ways. “I had a customer that had everything, in the material sense, at least. But he existed in an empty world, keeping up appearances. Kickboxing changed him, gave him his life and his freedom back. He was very grateful to the boys.”

Azad: “I think that’s the core of the message. Do what you’re good at, that creates self-confidence and respect. Some of the boys have finished their course by now and/or end up in the A class. So they are already winners in that regard, they just needed a bit of help getting there.”

Julie: It all sounds so simple! Is there a comparison with the corporate sector?

“The whole story also applies to the corporate world, so I’m repeating myself,” says Azad, “but okay. First of all, you have to know exactly what everyone is good at and then assign the tasks in such a way that everyone’s strengths are used optimally. So there’s no use working according to a set system if that doesn’t fit the people. And there’s no one structure that fits all people, so just forget about set structures. As a manager, you have to be flexible and see what works for your team. Not the other way around.”

I agree with that. And winning or losing also doesn’t matter. Too many people are focused on gain (including profit and salary) as proof of winner’s mentality. For me, winner’s mentality doesn’t mean that you win, but that you learn from your mistakes and get better with every step. Being fixated on gain is never good, it blocks your creativity. That is typically the case with bonus systems.

Azad continues: “You may think that you’re making small steps, but at some point, the lever will start to work: the employee gains self-confidence, isn’t afraid to give his or her opinion, feels that he matters. And then you’ll notice more qualities coming to the surface and the bar can be set higher. Because you’ll always have to set your goals together.”

Julie: Setting goals, why is that? I read an article that we should fool around a bit more in life instead of all that planning.

“Without goals, you’ll never amount to anything. That goes for sports, but also for losing weight, living healthy, or at work. Funnily enough, I see a lot of managers who don’t even have a plan for themselves. You should ask people what they think they will have accomplished in five years. You will be amazed at how little of an idea people have about that. How can they guide others with their plans?

And something else, in our clinics, people learn what is meant by winner’s appearance. There are many similarities between working at a company, top-level sports, and how to approach a fight in the ring. For example, how do you enter a room for a meeting or a presentation? Do you walk in scared or self-assured? What do you emit? How do you deal with setbacks? That sort of thing.”

Julie: Does all of this also apply to people without ambition?

“I don’t believe in that. Look, not everyone has the same ambitions, but everyone will develop ambitions with the right guidance. A low level of ambition often stems from fear. As a coach or a parent, you have to be there for your pupils, and especially during the critical moments and difficult times. Children are being selected and tested at a very early age, nowadays. Especially when they don’t succeed, it is important to be there for them. It is easy to congratulate them, but spend some time on acceptance and dealing with losing. That applies to adults at work, too.”

So, in conclusion, according to you, anyone can develop a fighter’s mentality with the right guidance? Azad: “You can learn how to fight, but to battle is a different story.”

What a good quote! I’m so impressed, that I completely forget to ask for an explanation. Azad Soufi, UFC coach of Alistair Overeem, among others. A modest guy of just 30 years (at the time of the interview) old - an introvert, really. He thanks us for the interview and goes to his next class: a group of autistic children that he has been coaching for five years. He applies the same leadership tactics there, too. “Never gave me any problems. A great example for a lot of so-called ‘not handicapped’ people, ha ha ha,” Azad jokes.

Agile, Just Culture, High-Performance Culture, etc.

Remke (the photographer) and I hang back to talk some more. So a winning coach is mostly flexible, uses the talents within the team, shows respect, communicates clearly, and is disciplined. Mistakes are allowed and a must for growth! Terms like agile, just culture, and high-performance culture pop into my head. Nice management terms that apparently can also be explained in simple terms too.

I especially find the tuning of the structure and goals to the team (or in sports terms, the tactics and playing style) – instead of tuning the team to the desired structure/playing style interesting.

Julie Linthorst is an independent researcher/consultant specialized in organization design, performance & reward management and owner of www.kickboxclinics.nl.

* the Linkedin post ‘Mothers of sons: let them figure it out themselves (and the rest, too)’ was published in January of 2017 by Julie Linthorst. With more than 245.000 views, the subject ‘development of boys’ seems very recognizable.

**With thanks to Remke Ligtvoet (photography), Vanderkamfashion Amersfoort - Gouda - Zutphen (styling) and restaurant Rauw in Amersfoort.

*** For presentations, clinics, or performances by Azad Soufi at motivational events, contact [email protected].

De Nederlandse versie!

Vechten kun je leren, knokken is een ander verhaal

De vorige post* ging over persoonlijke ontwikkeling en dan specifiek over jongens. Zeer herkenbaar vonden jullie het, bedankt voor het lezen en voor de vele enthousiaste reacties! Ik durf nu bijna niks meer te publiceren uit angst dat het niet te evenaren is. Maar dat zou niet bepaald getuigen van winnaarsmentaliteit. En dat is precies het onderwerp waar we het vandaag over gaan hebben. Laat me weten wat jij ervan vindt!

In de ideale wereld....waarin iedereen weet wat zijn/haar talenten zijn. We allemaal voldoende zelfvertrouwen hebben, initiatief durven te nemen, fouten worden niet afgestraft maar worden gebruikt als informatie voor verbetering. We worden gerespecteerd om onze bijdragen. Zelfredzaamheid, winnaarsmentaliteit en doorzettingsvermogen zijn kwaliteiten die van jongs af aan worden ontwikkeld. Wat denken jullie, is dit te realiseren? Of was je al afgehaakt, hallo hallo bent u daar nog?

Het houdt mij bezig. Hoe krijg je mensen gemotiveerd? Is vechtersmentaliteit een ontwikkelbare competentie? Kun je winnaars cre?ren, kun je van iedereen een winnaar maken op zijn/haar niveau? Ik kwam op het idee om hierover te gaan praten met mensen die aantoonbaar winnaars gecre?erd of begeleid hebben. Het gaat mij dus niet om de winnaars zelf, maar om hun coaches. Wat doen zij anders dan andere coaches of leidinggevenden?

Ik spreek als eerste in deze reeks met Azad Soufi. Azad is master of kickboxing, heeft commerci?le economie gestudeerd aan de Johan Cruijff Academie en is zelf voormalig landskampioen kickboksen. Bij www.kickboxclinics.nl is Azad verantwoordelijk voor de kwaliteit van de instructeurs. Vechtersmentaliteit, daar zal het bij hem letterlijk en figuurlijk dus niet aan ontbreken. Nou horen we de laatste tijd steeds meer over kickboksen. Het lijkt zelfs een soort van hippe sport te worden. En het valt mij ook op dat steeds meer vechtsporters worden aangekondigd als nationaal- of wereldkampioen.

Omdat ik dat niet begreep heb ik het nagevraagd. Het blijkt dat er meerdere vechtsport bonden zijn die naast elkaar bestaan, en niet zoals bijvoorbeeld bij voetbal alleen de KNVB. En dan zijn er daarnaast ook verschillende gewichtsklassen en verschillende vechtsport varianten. En dus veel kampioenen.

Waar plaatsen we Azad Soufi in de vechtsportwereld? Azad coacht onder meer Alistair Overeem (www.thereem.com) binnen de zwaargewicht klasse bij de UFC (Ultimate Fighting Club). Ja, google gerust even! Dit is de grootste en bekendste vechtsport organisatie ter wereld. De UFC is in bezit van een Amerikaanse entertainment organisatie die de UFC in juli 2016 nog voor 4 miljard dollar aankocht. De zwaargewicht klasse is van oudsher het meest populaire onderdeel. En dan staat Alistair Overeem op ranking nummer 4. Dat vertel ik erbij om aan te geven hoe groot het belang van presteren is binnen deze organisatie en onder welke druk Azad staat bij het voorbereiden en coachen van de gevechten. Elke stap van een titelgevecht wordt gevolgd door cameraploegen, sponsors en fans.

Azad zegt: “Als je in zo'n vol stadion in de ring staat - onder die grote lampen - wil je dus echt niet afgaan! Een fractie van een seconde en je gaat neer. Het is niet zoals in het bedrijfsleven dat je op een kamertje nog even kan napraten over je gemiste kans en daarna op huis aan gaat. Of bij een teamsport, dat je samen uit kunt huilen of een ander de ander de schuld kan geven. Nee, JIJ hebt het verpest. En daar lig je dan K.O. op de grond. Dat wil je dus niet.

Ik wil van Azad weten wat volgens hem winnaarsmentaliteit inhoudt en of dit ontwikkelbaar is. En vooral HOE dan! We hebben afgesproken in restaurant Rauw in Amersfoort dat bekend staat om de goede slagerij. Leek me wel toepasselijk, zo tussen het vlees.

Inspelen op talenten binnen het team

Azad, hoe pak jij het coachen aan?

“Van mij als coach wordt verwacht dat ik strategie uitzet. Doe ik dat niet goed en worden de resultaten niet gehaald, dan heb ik gefaald. Hoe ik dat aanpak? Ik kijk per vechter wat zijn sterke kanten zijn. Vervolgens stel ik doelen per persoon. Met elkaar natuurlijk, maar de doelen moeten wel in het verlengde van de talenten liggen. De een is een ruwe en actiegerichte vechter, de ander is meer geslepen en leest de wedstrijd. Wat heeft het voor zin om de hele tijd over een technische high-kick te beginnen als iemand zijn kwaliteit daar niet ligt? Dan word je onzeker en dan ga je juist falen. Daar schiet je als manager ook niks mee op.”

Je begeleidt in Nederland ook een team met wedstrijdvechters. Zit daar nog een verschil in qua aanpak met de absolute wereldtop?

“In principe niet, het gaat alleen om een ander niveau van presteren. Ik heb nu een wedstrijdgroep opgebouwd waar ik heel erg trots op ben. Toen ze bij me kwamen waren het voornamelijk straatjongens. Het enige wat ze goed konden was knokken en problemen maken. Sommigen konden niet eens praten. Begrijp me niet verkeerd hoor, maar er kwam soms geen zinnig woord uit.” Azad vervolgt: “Ik zei soms, hou je mond maar, ik begrijp helemaal niks van wat je zegt. Ga jij maar trainen, daar ben jij goed in.”

Dat klinkt wel hard.

“Hoezo hard, het is gewoon de waarheid. Naar mijn mening is iedereen gebaat bij duidelijkheid. En daarnaast discipline. Maar je moet wel zelf het goede voorbeeld geven. Als ik geen discipline heb, hoe kunnen mijn vechters dan gedisciplineerd zijn.”

Langzaam maar zeker leerde hij de jongens (en inmiddels ook enkele meiden) hoe je les moet geven. Maar ook over afspraken, zoals op tijd beginnen, jezelf netjes voorstellen, elkaar bedanken, respect voor elkaar. Het klantenbestand voor kickboks clinics is groot en bestaat onder andere uit bedrijven, BN-ers, zakenmensen, hockeyclubs en dus een heel ander publiek dan de jongens gewend waren. En vice versa. Er ontstond wederzijds respect. En dat is volgens Azad ook logisch als je maar doet waar je goed in bent. Bovendien heb je dan ook geen rotzooi nodig zoals sigaretten, alcohol of drugs om jezelf te verdoven. Het mes snijdt aan twee kanten. "Ik had een klant die alles had, in materi?le zin bedoel ik dan. Maar hij leefde in een lege wereld, keeping up appearances. Het kickboksen heeft hem veranderd, zijn vrijheid en zijn leven teruggegeven. Hij was de jongens enorm dankbaar."

Azad:”Ik denk dat we hier ook de kern te pakken hebben. Doen waar je goed in bent, dat brengt je zelfvertrouwen en respect. Enkele van deze jongens hebben inmiddels hun opleiding afgerond en/of komen uit in de A-klasse. Ze zijn in dat opzicht dus eigenlijk al winnaars, maar ze moesten wel even geholpen worden.”

Het lijkt allemaal heel simpel! Is er een vergelijking met het bedrijfsleven te trekken?

Het hele verhaal geldt ook voor het bedrijfsleven dus ik val in herhaling - vervolgt Azad - maar goed. Ten eerste, je moet precies weten waar iedereen goed in is en dan de taken zo verdelen dat ieder tot zijn of haar recht komt. Het heeft dus geen zin om volgens een vastgesteld systeem te werken als dat niet bij de mensen past. En geen enkele structuur past bij alle mensen, dus vergeet die vaste structuren maar. Je moet jezelf als leidinggevende flexibel opstellen en inspelen op je team. En niet andersom.

Daar ben ik het wel mee eens. En winnen of verliezen maakt ook niet uit. Te veel mensen richten zich op winst (of salaris) als bewijs van winnaarsmentaliteit. Winnaarsmentaliteit houdt voor mij niet in dat dat je wint, maar dat je leert van je fouten en steeds een stapje beter wordt. Gefixeerd zijn op winst is nooit goed, het blokkeert je creativiteit. En dat geldt ook voor het gericht zijn op een bonus in het bedrijfsleven.

Azad vervolgt: "Je denkt misschien dat je kleine stappen maakt, maar op een gegeven moment gaat er een hefboom werken: de werknemer krijgt zelfvertrouwen, durft zijn of haar mening te geven, voelt dat hij ertoe doet. En dan zal je merken dat er meer kwaliteiten tot uiting komen en de lat hoger gelegd kan worden. Want je zult altijd doelen moeten stellen met elkaar.

Doelen stellen, waarom eigenlijk? Ik las laatst een artikel dat we juist meer een beetje aan moeten klooien in het leven?

Zonder doelen bereik je niks. Dat geldt in de sport, maar ook met afvallen, gezond leven of op het werk. Gek genoeg zie ik veel managers die niet eens voor zichzelf een plan hebben. Je moet mensen eens vragen wat ze denken over vijf jaar bereikt te hebben. Je zult versteld staan hoe weinig mensen daar een idee over hebben. Hoe kunnen ze dan anderen begeleiden bij hun plannen?

En dan nog wat anders. In onze clinics leren mensen wat bedoeld wordt met winnaarsuitstraling. Er zijn veel overeenkomsten tussen werken in een bedrijf, topsport en hoe je een gevecht in de ring aanpakt. Hoe kom je bijvoorbeeld een ruimte binnen bij een vergadering of presentatie. Loop je angstig of zelfverzekerd? Wat is je uitstraling? Hoe ga je om met tegenslag, dat soort dingen.

Geldt dit alles ook voor mensen zonder ambitie?

Daar geloof ik niet in. Kijk niet iedereen heeft dezelfde ambities, maar iedereen zal met de juiste begeleiding ambities ontwikkelen. Een laag ambitieniveau komt vaak voort uit angst. Als coach of als ouder moet je er voor je pupillen zijn, en juist op de kritieke momenten. Kinderen worden tegenwoordig op vroege leeftijd (uit)geselecteerd en getest, juist als het niet lukt is het van belang er echt voor hen te zijn. Feliciteren is makkelijk, besteed maar liever tijd aan acceptatie en omgaan met verlies. Dat geldt ook voor volwassenen op het werk.

Dus, samenvattend, volgens jou kan iedereen met de juiste begeleiding vechtersmentaliteit ontwikkelen? Azad: “Vechten kun je inderdaad leren, maar knokken is een ander verhaal.”

Een mooie quote zeg! Ik ben zo onder de indruk, ik vergeet helemaal om uitleg te vragen. Azad Soufi, UFC coach van onder andere Alistair Overeem. Een bescheiden man van net 30 jaar, introvert eigenlijk. Hij bedankt ons voor het interview en gaat naar de volgende les. Een groep autistische kinderen die hij al vijf jaar begeleidt. Ook daar hanteert hij dezelfde leiderschapsstijl. “Nog nooit een probleem mee gehad, daar kunnen heel wat mensen zogenaamd ‘zonder beperking’ een voorbeeld aan nemen hahaha grapt Azad er nog achteraan.”

Agile, Just Culture, High Performance Culture enzo

Ik zit nog even met Remke (de fotograaf) na te praten. Een winnende coach is dus vooral flexibel, maakt gebruik van de talenten binnen het team, toont respect, communiceert duidelijk en is gedisciplineerd. Er mogen fouten worden gemaakt. Mij schieten termen als agile, just culture en high performance culture door het hoofd. Mooie management termen die blijkbaar ook in gewoon Nederlands uitgelegd kunnen worden.

Met name het afstemmen van de structuur en doelen op het team (of in sporttermen de tactiek of de speelstijl) – in plaats van het afstemmen van het team op de gewenste structuur/speelstijl vind ik boeiend. Is dat niet iets voor het Nederlands elftal, ze zoeken nog een bondscoach, Azad?!

Julie Linthorst is als onafhankelijk consultant en onderzoeker gespecialiseerd in organisatie ontwerp, prestatie- en beloningsmanagement en eigenaar van www.kickboxclinics.nl.

*de Linkedin post “Moeders van zonen laat ze het zelf uitzoeken (en de rest ook)” is in januari 2017 gepubliceerd door Julie Linthorst op LinkedIn. Met meer dan 245.000 views blijkt het onderwerp ‘ontwikkeling van jongens’ zeer herkenbaar.

**Met dank aan Remke Ligtvoet (fotografie), Vanderkamfashion Amersfoort - Gouda - Zutphen (styling) en restaurant Rauw te Amersfoort.

***Voor presentaties, clinics of optredens van Azad Soufi bij motivational events neem contact op met [email protected].