Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΟΥ ALBERT CAMUS - ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΡΠΟΥΖΟΣ

Δ?ο επ?μονα θ?ματα ζωντανε?ουν ?λη τη γραφ? του Αλμπ?ρ Καμ? και αποτελο?ν τη β?ση του καλλιτεχνικο? του ορ?ματο?: Το ?να ε?ναι το α?νιγμα του σ?μπαντο?, το οπο?ο ε?ναι εκπληκτικ? ?μορφο αλλ? αδι?φορο για τη ζω?. Το ?λλο ε?ναι το α?νιγμα του ανθρ?που, του οπο?ου η λαχτ?ρα για ευτυχ?α και ν?ημα στη ζω? παραμ?νει ?σβεστη απ? την πλ?ρη επ?γνωση τη? δικ?? του θνητ?τητα? και τη? κυρ?αρχη? αδιαφορ?α? του περιβ?λλοντ?? του. Στη ρ?ζα κ?θε μυθιστορ?ματο?, κ?θε θεατρικο? ?ργου, κ?θε δοκιμ?ου, ακ?μη και κ?θε καταχ?ρηση? στα τετρ?δι? του βρ?σκεται η αδι?κοπη αν?γκη του Καμ? να διερευν?σει και να προβληματιστε? για τον ειρωνικ? διπλ? δεσμ? που αντιλαμβαν?ταν ?τι ?ταν η ουσ?α τη? ανθρ?πινη? κατ?σταση?: Ο ?νθρωπο? ε?ναι προικισμ?νο? με τη φαντασ?α να συλλ?βει μια ιδανικ? ?παρξη, αλλ? ο?τε οι συνθ?κε?, ο?τε οι δικ?? του δυν?μει? επιτρ?πουν την επ?τευξ? τη?. Η αντ?ληψη αυτο? του απελπιστικο? διπλο? δεσμο? ?κανε αναπ?φευκτη στον Καμ? την υποχρ?ωση να αντιμετωπ?σει ?να κυρ?αρχο ηθικ? ζ?τημα για τον ?νθρωπο: Δεδομ?νη? τη? περιορισμ?νη? κατ?σταση? του ανθρ?που, υπ?ρχουν ?ντιμοι ?ροι με του? οπο?ου? μπορε? να ζ?σει τη ζω? του;

?

????????????????????????????????????? Ευτυχισμ?νο? θ?νατο?

Στην πρ?τη του απ?πειρα να δ?σει αυτ? τα θ?ματα σε φανταστικ? μορφ?, ο Καμ? χρησιμοπο?ησε το παραδοσιακ? μυθιστ?ρημα τη? προσωπικ?? αν?πτυξη?, ? bildungsroman, για να περιγρ?ψει τι? συναντ?σει? εν?? νεαρο? ?νδρα με τη ζω?, την αγ?πη και τον θ?νατο. Το αποτ?λεσμα ?ταν ?να επεισοδιακ? μυθιστ?ρημα, προφαν?? βασισμ?νο στι? δικ?? του εμπειρ?ε?, αλλ? σε τρ?το πρ?σωπο και με τ?σο ?λλειψη εν?τητα? και συνοχ?? ?στε να προδ?σει την κεντρικ? ιδ?α στην οπο?α ?θελε να επικεντρωθε?: το πρ?βλημα τη? αποδοχ?? του θαν?του. Ον?μασε το μυθιστ?ρημα ‘’Ευτυχισμ?νο? θ?νατο?’’ και ?δειξε τον ?ρω? του να κεντρ?ρει αποφασιστικ? τη συνε?δησ? του στον ?ψυχο κ?σμο γ?ρω του, να προσπαθε? να γ?νει ?να με τι? π?τρε? και να επιτ?χει ?ναν ευτυχισμ?νο θ?νατο αναμιγν?οντα? τον εαυτ? απαλ? και αν?δυνα στη σιωπηλ? αρμον?α του σ?μπαντο?, διατηρ?ντα? τη δια?γεια του μ?χρι την τελευτα?α του πνο?. Η τελευτα?α πρ?ταση του βιβλ?ου προσπαθε? να πε?σει με τη ρητορικ? δειν?τητα τον αναγν?στη ?τι ο ?ρωα? π?τυχε πρ?γματι τον ευτυχισμ?νο θ?νατο που αναζητο?σε: ?Και π?τρα αν?μεσα στι? π?τρε?, επ?στρεψε στη χαρ? τη? καρδι?? του στην αλ?θεια των ακ?νητων κ?σμων?.

?

Ωστ?σο, ο Camus φα?νεται ?τι διαισθ?νθηκε ?τι η ρητορικ? δεν ?ταν πειστικ? και ?τι το ιδανικ? εν?? ευτυχισμ?νου θαν?του ?ταν μια ψευδα?σθηση. ?σω? μ?λιστα αναγν?ρισε ?τι ο αγ?να? του ?ρω? του να διατηρ?σει τη συνε?δηση τη? ζω?? μ?χρι την τελευτα?α του πνο? ?ταν στην πραγματικ?τητα μια διαμαρτυρ?α εν?ντια στον θ?νατο και μια αντ?φαση τη? επιθυμ?α? του να κ?νει τη μετ?βαση στο θ?νατο γαλ?νια και ανεπα?σθητη. ?ταν αναμφ?βολα μια τ?τοια α?σθηση τη? αποτυχ?α? του βιβλ?ου που ?πεισε τον Καμ? να μην εκδ?σει αυτ? το ?ργο, που συν?θεσε ?ταν δεν ?ταν ακ?μη ε?κοσι π?ντε ετ?ν. Η μεταθαν?τια δημοσ?ευσ? του ?δωσε στου? μελετητ?? την ευκαιρ?α να δουν τα πρ?τα στ?σιμα β?ματα του Καμ? στην προσπ?θεια να διατυπ?σει τα λεπτ? και πολ?πλοκα θ?ματα των μυθιστορημ?των που θα τον ?καναν σπουδα?ο.

?

? THE STRANGER (Ο ΞΕΝΟΣ)

?

Ο ‘’Ξ?νο?’’, η δε?τερη απ?πειρα του Καμ? να γρ?ψει ?να μυθιστ?ρημα, περιλαμβ?νει μια σειρ? απ? σκην??, χαρακτ?ρε? και καταστ?σει? που βρ?σκονται στο A Happy Death (Ο Mersault, ο ?ρωα? του A Happy Death, γ?νεται Meursault στο The Stranger). Μια λεπτομερ?? σ?γκριση των δ?ο μυθιστορημ?των, ωστ?σο, καθιστ? σαφ?? ?τι ο Ξ?νο?, που εμφαν?στηκε το 1942, τ?σσερα χρ?νια και πολλ? γεγον?τα αφ?του ο Καμ? εγκατ?λειψε το A Happy Death, ε?ναι ?να εντελ?? διαφορετικ? ?ργο τ?σο ω? προ? τη σ?λληψη ?σο και ω? προ? το θ?μα. Χωρ?? να ασχολε?ται πλ?ον με την ευτυχ?α στο θ?νατο, ο Καμ? ?στρεψε την προσοχ? του στον ‘’Ξ?νο’’ στο πρ?βλημα τη? ευτυχ?α? στη ζω?, στην παρ?λογη και απελπισμ?νη αν?γκη του ανθρ?που να βρει ν?ημα στην ?παρξη. Ο πρωταγωνιστ?? του, ο Meursault, δεν ε?ναι η αδ?ναμη, σοφιστικ?, στοιχειωμ?νη απ? τον θ?νατο φιγο?ρα του προηγο?μενου μυθιστορ?ματο?, αλλ? μ?λλον ?να? ε?ρωστο? πρωτ?γονο? που φα?νεται να στερε?ται τι? κανονικ?? στ?σει?, αξ?ε? και πολιτισμικ? συναισθ?ματα τη? κοινων?α? του, σαν να μεγ?λωσε σε κ?ποιον ?λλο πλαν?τη—?να? ?ξ?νο?? με την πλ?ρη ?ννοια τη? λ?ξη?. Επιπλ?ον, ο Καμ? συντ?σσει μια αφ?γηση σε πρ?το πρ?σωπο, θεωρ?ντα? ?τι ε?ναι το πιο αποτελεσματικ? και δραματικ? μ?σο για να αντιμετωπ?σει του? αναγν?στε? του με τον ενοχλητικ? πρωταγωνιστ? του, τ?σο ξ?νο προ? το περιβ?λλον του. Τα δι?σημα αρχικ? λ?για συγκλον?ζουν τον αναγν?στη με την επ?γνωση τη? ανησυχητικ?? παραξενι?? του αφηγητ?:

Η μαμ? π?θανε σ?μερα. ? ?σω? χθε?, δεν ξ?ρω. ?λαβα ?να τηλεγρ?φημα απ? το σπ?τι: ?Η μητ?ρα π?θανε. Α?ριο η κηδε?α. Ειλικριν? δικ?? σου." Αυτ? δεν σημα?νει τ?ποτα. ?σω? ?ταν χθε?.

?

Εστι?ζοντα? ?ξυπνα στον θ?νατο μια? μητ?ρα? ω? αποκαλυπτικ? λ?θο των πιο βαθι? ριζωμ?νων κοινωνικ?ν στ?σεων τη? ανθρωπ?τητα?, αυτ? τα λ?για επιτυγχ?νουν διπλ? αποτ?λεσμα: Λ?νε στον αναγν?στη ?τι ο γιο? τη? αποθανο?σα? μητ?ρα? μπορε? να μιλ?σει για το θ?νατ? τη? χωρ?? καν?να απ? τα αναμεν?μενα συμπτ?ματα θλ?ψη?. αλλ?, ταυτ?χρονα, υπενθυμ?ζουν στον αναγν?στη ?τι η υπ?λοιπη κοινων?α, που δεν ?χει οικογενειακο?? δεσμο?? με τον αποθαν?ντα, συν?θω? κρ?βει την αδιαφορ?α τη? κ?τω απ? ?δειου? ρητορικο?? τ?που? ?πω? η τηλεγραφικ? ανακο?νωση.

?

Αυτ? η διπλ? προοπτικ? αναπτ?σσεται πλ?ρω? στα επ?μενα κεφ?λαια ω? το βασικ? θ?μα του βιβλ?ου: Εν? ο Meursault δε?χνει με την ειλικριν? αφ?γηση τη? ζω?? του ?τι δεν συμμερ?ζεται τι? συμβατικ?? αντιλ?ψει? τη? κοινων?α? του σχετικ? με τον θ?νατο, τη θρησκε?α, την οικογ?νεια, τη φιλ?α, την αγ?πη, τον γ?μο και τη φιλοδοξ?α , καταφ?ρνει επ?ση? να αποκαλ?ψει —συχν? χωρ?? να το συνειδητοποιε?— ?τι αυτ?? οι συμβατικ?? ?ννοιε? ε?ναι συχν? ρηχ??, υποκριτικ?? ? απατηλ?? και αποτελο?ν τι? αξιολ?πητε? επινο?σει? μια? κοινων?α? που απελπισμ?νο? θ?λει να επενδ?σει την ?παρξ? του με ?να ν?ημα που δεν ?χει. ?τσι, ?ταν ο Meursault, ερωτηθε?? απ? το αφεντικ? του ε?ν θα τον ενδι?φερε να δημιουργ?σει ?να γραφε?ο στο Παρ?σι για την επιχε?ρηση του αφεντικο? του, λ?ει ?τι δεν ενδιαφ?ρεται να ζ?σει στο Παρ?σι, ο αναγν?στη? αναγνωρ?ζει ?τι ο Meursault απλ? δεν πιστε?ει ?τι το υλικ? περιβ?λλον μπορε? να κ?νει τη ζω? του διαφορετικ?. Ταυτ?χρονα, η απογοητευτικ? αντ?δραση του αφεντικο? στην αδιαφορ?α του Meursault για την ευκαιρ?α ενοχλε? διακριτικ? τον αναγν?στη με την υποψ?α ?τι, τελικ?, το αφεντικ? μπορε? να ?χει μια συγκινητικ? αλλ? ?στοχη π?στη στην αξ?α τη? φιλοδοξ?α?. Μια παρ?μοια στιγμ? συμβα?νει ?ταν ο Μερσ? και η κοπ?λα του, Μαρ?, συζητο?ν για την αγ?πη και τον γ?μο. Ο αναγν?στη? σ?γουρα νι?θει ?βολα απ? την περιστασιακ? συμπεριφορ? του Μερσ? λ?γοντα? ?τι δεν ξ?ρει τι ε?ναι αγ?πη, αλλ? ?τι ε?ναι πρ?θυμο? να παντρευτε? τη Μαρ? αν το θ?λει. Ε?ναι, ωστ?σο, μια διαφορετικ? τ?ξη δυσφορ?α? που νικ? τον αναγν?στη ?ταν η Μαρ? επιμ?νει ?τι ο γ?μο? ε?ναι πολ? σοβαρ? θ?μα και η Μερσ? απαντ? ?ρεμα ?τι δεν ε?ναι.

?

?λο το 2ο μ?ρο? του μυθιστορ?ματο?, αφιερωμ?νο στη δ?κη του Meursault αφο? σκ?τωσε ?ναν ?ραβα, φ?ρνει πρ?σθετε? και ακ?μη πιο ανησυχητικ?? αλλαγ?? στην ?δια διπλ? προοπτικ?, με τον Meursault να μην δε?χνει καμ?α επ?γνωση ? αποδοχ? των συμβατικ?ν πεποιθ?σεων για δικαιοσ?νη, φ?νο, νομικ?? διαδικασ?ε?. και τη φ?ση των αποδεικτικ?ν στοιχε?ων, εν? ?λοι οι ?κανονικο?? εμπλεκ?μενοι δε?χνουν πεποιθ?σει? που δεν ?χουν εξεταστε? ? αυταπατ?νται για ?λα αυτ? τα θ?ματα. Το ειρωνικ? ν?ημα που αναδ?εται απ? το μυθιστ?ρημα ε?ναι ?τι, αν και ο Μορσ? ε?ναι ?νοχο? για την αφα?ρεση μια? ζω??, η κοινων?α τον καταδικ?ζει σε θ?νατο ?χι για το ?γκλημ? του, για το οπο?ο φα?νεται αν?κανο? να αντιμετωπ?σει, αλλ? για την ?ρνησ? του να ζ?σει σ?μφωνα με τι? αξ?ε? τη? κοινων?α?, επειδ? δεν ‘’πα?ζει το παιχν?δι’’. ?πω? ο ?διο? ο Καμ? παρατ?ρησε λακωνικ?, το μυθιστ?ρημ? του σημα?νει ?τι ?ποιο? δεν κλα?ει στην κηδε?α τη? μητ?ρα? του κινδυνε?ει να καταδικαστε? σε θ?νατο.

?

Οι κριτικο? ?χουν διαμαρτυρηθε? τακτικ? ?τι, στο The Stranger, ο Camus χειραγωγε? τα συναισθ?ματα των αναγνωστ?ν του, προκαλ?ντα? συμπ?θεια για τον Meursault, παρ?λο που ε?ναι ηθικ? τ?ρα? και γελοιοποιε? ?λου? του? ?λλου?, οι οπο?οι θεωρο?νται εκπρ?σωποι μια? κοινων?α? που φοβ?ται να αντιμετωπ?σει την πραγματικ?τητα, ω? εκ το?του απειλε?ται απ? τα καθαρ? μ?τια του Meursault. Τ?τοιε? διαμαρτυρ?ε? δικαιολογο?νται, ωστ?σο, μ?νο αν υποθ?σει κανε?? ?τι ο Καμ? σκ?πευε ο ‘’Ξ?νο?’’ να ε?ναι μια ρεαλιστικ? αναπαρ?σταση του κ?σμου, κρατ?ντα? τον καθρ?φτη στη φ?ση. Στην πραγματικ?τητα, ο Meursault δεν ε?ναι μια πιστευτ? ανθρ?πινη φιγο?ρα, τα γεγον?τα του μυθιστορ?ματο? δεν ε?ναι παρ? αμυδρ? και μη πειστικ?, και? η ?παρξη του ?διου του κειμ?νου, ω? η αφ?γηση του Meursault σε πρ?το πρ?σωπο για τα γεγον?τα, δεν εξηγε?ται ποτ?. Στον ‘’Ξ?νο’’, ο Καμ? δεν κ?νει σχεδ?ν καμ?α παραχ?ρηση στι? συμβατικ?? διαδικασ?ε? του ρεαλισμο?, κατασκευ?ζοντα? αντ?θετα ?να ε?δο? μυθικ?? ιστορ?α?, φιλοσοφικ?? πρ?θεση? για να δραματοποι?σει μια φανταστικ? αντιπαρ?θεση μεταξ? τη? βασικ?? φ?ση? του ανθρ?που ω? απλο? αισθησιακο? ?ντο? και τη? εξαιρετικ? ναρκισσιστικ?? αυτοεικ?να? του ω? ?ξυπνου ?ντο?, του οπο?ου κ?θε χειρονομ?α ?χει υπερβατικ? σημασ?α. Διαβασμ?νο ω? ?να ε?δο? ποιητικ?? αλληγορ?α? και ?χι ω? υποδειγματικ? ιστορ?α ανθρ?πινη? συμπεριφορ??, ο ‘’Ξ?νο?’’ θεωρε?ται ω? μια ισχυρ? απεικ?νιση τη? οδυνηρ? διχασμ?νη? ψυχ?? του ανθρ?που, ταυτ?χρονα χαρο?μενη για το δ?ρο τη? ζω?? και δυστυχισμ?νη απ? την απουσ?α οποιουδ?ποτε ευδι?κριτου σκοπο? σε αυτ? τη ζω? και στην αδιαφορ?α του γ?ρω σ?μπαντο? για οποιοδ?ποτε σκοπ?. ?Με αυτ?ν τον τρ?πο, το The Stranger αξ?ζει τη φ?μη του ω? ?να απ? τα σπουδα?α ?ργα τ?χνη? του πρ?του μισο? του εικοστο? αι?να.

?

??????????????????????????????????? (PLANGUE)? Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ

?

Με αλληγορικ? τρ?πο δ?νεται μια πολ? πιο λεπτομερ?? και ρεαλιστικ? ανθρ?πινη β?ση στο επ?μενο μυθιστ?ρημα του Καμ?, Η ‘’Πανο?κλα’’, που θεωρε?ται απ? πολλο?? κριτικο?? ω? το αριστο?ργημ? του. Αυτ? τη φορ?, ο Camus κ?νει μια συντονισμ?νη προσπ?θεια να δημιουργ?σει μια ισχυρ? α?σθηση του τ?που σε ?να πραγματικ? σκηνικ? και να απεικον?σει πλ?ρω? στρογγυλεμ?νου? και πιστευτο?? χαρακτ?ρε?. Με τη ζωηρ?τητα των συγκεκριμ?νων λεπτομερει?ν και των πραγματικ?ν τοπωνυμ?ων, ο Camus μεταφ?ρει τον αναγν?στη στην π?λη Oran, στην Αλγερ?α —μια π?λη για την οπο?α ε?χε προσωπικ? γν?ση, ?χοντα? ζ?σει εκε? για μεγ?λο χρονικ? δι?στημα— και περιγρ?φει τον αντ?κτυπο σε αυτ? το πραγματικ? τ?πο μια? φανταστικ?? εστ?α? βουβωνικ?? παν?λη?. Ο αναγν?στη? μοιρ?ζεται την πρ?τη τρομακτικ? ανακ?λυψη των αρουρα?ων που πεθα?νουν στου? δρ?μου? και στου? διαδρ?μου? των διαμερισμ?των και βι?νει την εξ?πλωση του τρ?μου και του πανικο? καθ?? τα πρ?τα ανθρ?πινα θ?ματα τη? παν?λη? εμφαν?ζονται σε τυχα?ε? τοποθεσ?ε? στην π?λη. Σ?ντομα, η π?λη διατ?σσεται να τεθε? σε καραντ?να απ? τον υπ?λοιπο κ?σμο και οι αρχ?? προσπαθο?ν να κινητοποι?σουν τον εγκλωβισμ?νο πληθυσμ? και να θεσπ?σουν αυστηρο?? καν?νε? υγιειν?? για να περιορ?σουν τον αντ?κτυπο μια? ασθ?νεια? που γνωρ?ζουν ?τι δεν μπορο?ν να θεραπε?σουν.

?

Η καρδι? του μυθιστορ?ματο? ε?ναι η απεικ?νιση των διαφ?ρων τρ?πων με του? οπο?ου? τα ?τομα αντιδρο?ν στον φ?βο και την απομ?νωση που επιβ?λλει αυτ? η ξαφνικ? κατ?σταση πολιορκ?α?, στην οπο?α ο στρατ?? εισβολ?? ε?ναι α?ρατο?. Για να μεταδ?σει την ποικιλ?α των απαντ?σεων σε μια τ?σο ακρα?α και συγκεντρωμ?νη κρ?ση στι? ανθρ?πινε? υποθ?σει?, ο Καμ? σκ?πιμα αποφε?γει την βολικ? τεχνικ? του παντογν?στη αφηγητ?, καθιστ?ντα? την απεικ?νιση κ?θε γεγον?το? και σκην?? ω? μια αναφορ? αυτ?πτη μ?ρτυρα με κ?ποια μορφ?: τα προφορικ? λ?για εκθ?σεων ? διαλ?γων, τι? γραπτ?? λ?ξει? των επιστολ?ν ? τα ιδιωτικ? ημερολ?για και, ω? κ?ρια συσκευ?, τη γραπτ? καταγραφ? των καθημεριν?ν παρατηρ?σεων του κ?ριου ?ρωα του μυθιστορ?ματο?, του Δρ. Rieux. Εν? στο The Stranger η αφ?γηση σε πρ?το πρ?σωπο ε?ναι κυρ?ω? μια συσκευ? χαρακτηρισμο?, που χρησιμοποιε?ται για να απεικον?σει την ανησυχητικ? απομακρυσμ?νη και κο?φια προσωπικ?τητα μια? εξωγ?ινη? φιγο?ρα?, στην Πανο?κλα ε?ναι μια συσκευ? αφηγηματικο? ρεαλισμο?, που χρησιμοποιε?ται για να μει?σει καταστροφικ? ακαταν?ητα γεγον?τα σε ?ναν ?νθρωπο, επομ?νω?? κλιμακ?νει, απεικον?ζοντα? τον τρ?πο με τον οπο?ο βι?νονται αυτ? τα γεγον?τα απ? μια αντιπροσωπευτικ? ομ?δα απλ?ν πολιτ?ν.

?

Το Plague διαφ?ρει απ? τον ‘’Ξ?νο’’ ??χι μ?νο τεχνικ? αλλ? και θεματικ?. Η ?μπνευση του Καμ? για την ?’Πανο?κλα?’ δεν ?ταν μια φιλοσοφικ? αφα?ρεση αλλ? ?να συγκεκριμ?νο γεγον?? τη? ζω?? του: η απογο?τευση και η απ?γνωση που β?ωσε κατ? τη δι?ρκεια του πολ?μου, ?ταν ο απ?ηχο? τη? εισβολ?? των Συμμ?χων στη Β?ρεια Αφρικ? παγ?δευσε τη γυνα?κα του στο Ορ?ν (εν? ?ταν σε Αντιστασιακ? οργ?νωση στο Massif Central) και διακ?πηκε κ?θε επικοινων?α μεταξ? του?. Αυτ? η εμπειρ?α ξεκ?νησε τη φανταστικ? ιδ?α που βλ?στησε στο νου του και ?να λογοτεχνικ? μοντ?λο -το A Journal of the Plague Year (1722) του Daniel Defoe- ?δωσε στην ιδ?α πιο συγκεκριμ?νη μορφ?.

?

Κεντρικ? Ιδ?α στην ‘’Πανο?κλα??, ε?ναι το θ?μα τη? συν?ντηση? του ανθρ?που με τον θ?νατο και ?χι το θ?μα τη? ανθρ?πινη? ερμηνε?α? τη? ζω??, που κυριαρχε? στον ‘’Ξ?νο’’. Πρ?γματι, με την ‘’Πανο?κλα’’, ο Καμ? επ?στρεφε στην ενασχ?ληση με το πρ?το του ?ργο μυθοπλασ?α?, ?να? ευτυχισμ?νο? θ?νατο?, αλλ? με μια σημαντικ? ν?α ?μφαση. Η ‘’Πανο?κλα’’ δεν αφορ? την αναζ?τηση εν?? ατ?μου σε σχ?ση με το θ?νατο, αλλ? την ακο?σια αντιπαρ?θεση μια? συλλογικ?τητα? με αυτ?ν. Στο The Plague, ο θ?νατο? απεικον?ζεται ω? μια τυχα?α απ?ρροια μια? αδι?φορη? φ?ση? που ξαφνικ?, και χωρ?? προφαν? λ?γο, γ?νεται μια επικ?νδυνη απειλ? για την ανθρωπ?τητα. Ο θ?νατο? με τη μορφ? πανο?κλα? ε?ναι απροσδ?κητο?, παρ?λογο? - μια εκδ?λωση αυτο? του παραλογισμο?, αυτ?? τη? ριζικ?? απουσ?α? νο?ματο? στη ζω? που ε?ναι το κ?ριο υποκε?μενο θ?μα του ‘’Ξ?νου’’. Στο The Plague, ωστ?σο, ο Camus προτε?νει το παρ?δοξο ?τι ?ταν ο θ?νατο? ε?ναι μια εκδ?λωση του παραλ?γου, γαλβαν?ζει κ?τι στο πνε?μα εν?? ατ?μου που επιτρ?πει στο ?τομο να ενωθε? με του? ?λλου? για να πολεμ?σει κατ? του θαν?του και ?τσι να δ?σει ν?ημα και σκοπ? στη ζω?. Απ? το κακ? μπορε? να προ?ρχεται η ευτυχ?α, αυτ? το μυθιστ?ρημα φα?νεται να προτε?νει: Ε?ναι μια οδυνηρ? ειρωνε?α τη? ανθρ?πινη? κατ?σταση? ?τι τα ?τομα συχν? ανακαλ?πτουν τι? ικαν?τητ?? του? για θ?ρρο? και για αδελφικ? στοργ? —δηλαδ? για την ευτυχ?α— μ?νο αν αναγκαστο?ν απ? την απειλ? του ?κακο? να κ?νουν την ανακ?λυψη.

?

Ο υπαινιγμ?? τη? αισιοδοξ?α? σε αυτ? το παρ?δοξο θ?μα - η ευτυχ?α ε?ναι, σε τελικ? αν?λυση, πιθαν? για ορισμ?νου?, αν οι περιστ?σει? ε?ναι αρκετ? τρομερ?? - ε?ναι, ωστ?σο, ανεπαρκ?? για να αντισταθμ?σει τη θεμελι?δη απαισιοδοξ?α τη? ‘’Πανο?κλα?’’. Μια ματι? στι? τ?χε? των κ?ριων χαρακτ?ρων θα φανερ?σει τη βασικ? ζοφερ?τητα αυτο? του ?ργου. Στο επ?κεντρο τη? δρ?ση? βρ?σκεται ο Bernard Rieux, ?να? γιατρ?? που ρισκ?ρει τη ζω? του κ?θε μ?ρα για να ηγηθε? τη? μ?χη? κατ? τη? παν?λη? και που, περισσ?τερο απ? οποιονδ?ποτε ?λλον στο μυθιστ?ρημα, βι?νει την ικανοπο?ηση και τη χαρ? να παρ?γει ?να ηρωικ? ?ργο και νι?θοντα? με του? ?λλου? ?ναν αδελφικ? δεσμ?, ο οπο?ο? γενν?θηκε απ? τον κοιν? του? αγ?να. Η ικανοπο?ησ? του ε?ναι σ?ντομη και οι χαρ?? του λ?γε?. Γνωρ?ζει ?τι δεν μπορε? να θεραπε?σει τα θ?ματα τη? παν?λη? και πρ?πει να καταπν?ξει τη συμπ?θει? του για αυτ?, αν θ?λει να ε?ναι αποτελεσματικ?? στην ανακο?φιση του π?νου του? και στην αποτροπ? του? να μολ?νουν ?λλου?. Το αποτ?λεσμα ε?ναι ?τι ο Rieux κρ?νει του? ασθενε?? του και τι? οικογ?νει?? του? με ψυχρ?τητα ?και αδιαφορ?α και ?τσι καταλ?γει να τον μισο?ν αυτο? που προσπαθε? να βοηθ?σει. Ο αδελφικ?? δεσμ?? με ?λλου? που προσπαθε? να βοηθ?σει αναπτ?σσεται σε λ?γε? μ?νο περιπτ?σει?, αφο? οι περισσ?τεροι συμπολ?τε? του ε?ναι πολ? φοβισμ?νοι ? εγωκεντρικο? για να συμμετ?σχουν στην προσπ?θεια. Επιπλ?ον, ?που ο δεσμ?? αναπτ?σσεται, αποδεικν?εται πολ? αδ?ναμο? για να διεισδ?σει στη φυσικ? του απομ?νωση.

?

Τα ?ρια του αδελφικο? δεσμο? εκφρ?ζονται πιο γραφικ? απ? τη στιγμ? του μυθιστορ?ματο? ?ταν ο Rieux και ο Jean Tarrou (?να? ταξιδι?τη? του οπο?ου το ημερολ?γιο σχετ?ζεται με μ?ρο? του μυθιστορ?ματο?), βλ?ποντα? τα πρ?τα σημ?δια ?τι η πανο?κλα υποχωρε?, αποφασ?ζουν να π?νε να κολυμπ?σουν μαζ?. Εν? ?μω? ο καθ?να? αισθ?νεται μια α?σθηση αδελφοσ?νη? με τον ?λλον καθ?? κολυμπ?ει στο ?διο νερ?, ο καθ?να? ?χει επ?ση? επ?γνωση του ?τι ε?ναι τελικ?? μ?νο? στη χαρ? και στην ελευθερ?α να κινε?ται γαλ?νια μ?σα στο νερ? και να ξεχν? την πανο?κλα για λ?γο. Παρ? το κοιν? συνα?σθημα που του? εν?νει, ο καθ?να? αισθ?νεται ?τι το κολ?μπι ε?ναι κυρ?ω? μια μοναχικ? εμπειρ?α. Τ?λο?, ?ταν η πανο?κλα τελει?νει, ο Rieux βρ?σκεται παρ?ξενα ?δειο? και αποξενωμ?νο? απ? τα χαρο?μενα πλ?θη που τ?ρα γεμ?ζουν ξαν? του? δρ?μου? του Oran. ο επε?γων χαρακτ?ρα? του καθ?κοντ?? του δεν υπ?ρχει πλ?ον για να επικαλεστε? το θ?ρρο? του. Πρ?γματι, επειδ? ?χασε του? πιο αγαπημ?νου? του—τη σ?ζυγ? του και την Ταρο?—αισθ?νεται πιο μ?νο? απ? ποτ? μετ? την εξ?λειψη τη? πανο?κλα?.

?

Οι ?λλοι σημαντικο? χαρακτ?ρε? δεν τα πηγα?νουν καλ?τερα απ? τον Rieux: Ο Tarrou σκοτ?νεται απ? την πανο?κλα. Ο Τζ?ζεφ Γκραντ υποφ?ρει απ? αυτ?, αλλ? ανακ?μπτει και ξαναρχ?ζει το ?ργο του να γρ?ψει ?να μυθιστ?ρημα, του οπο?ου δεν ?χει ολοκληρ?σει ακ?μη την πρ?τη πρ?ταση, επειδ? το ?χει αναθεωρ?σει και αναδιατυπ?σει ατελε?ωτα σε μια ?καρπη αναζ?τηση τη? τελει?τητα?. Ο Ρ?μπαρτ, ?να? δημοσιογρ?φο? που ?χει παγιδευτε? στο Ορ?ν απ? την πανο?κλα, φε?γει ?ταν τελει?νει, αλλ? χωρ?? να ?χει γρ?ψει τ?ποτα γι' αυτ?, αφο? βρ?κε το επ?γγελμ? του ανεπαρκ?? για ?να τ?σο φοβερ? ?ργο και ο Cottard, ο οπο?ο? επιδ?δεται σε κερδοσκοπ?α στη μα?ρη αγορ? κατ? τη δι?ρκεια τη? πανο?κλα?, τρελα?νεται ?ταν τελει?νει η πανο?κλα, πυροβολ?ντα? πολ?τε? τυχα?α μ?χρι να τον πι?σει και να τον σκοτ?σει η αστυνομ?α. Λ?γα υπ?ρχουν σε αυτ? το μυθιστ?ρημα που να τροφοδοτε? μια αισι?δοξη προοπτικ?, εκτ?? απ? τη διστακτικ? και διστακτικ? δ?λωση του Rieux, στο τ?λο? του χρονικο? του, ?τι μ?σα στι? καταστροφ?? τη? παν?λη?, μαθα?νει κανε?? ?τι ?υπ?ρχουν, στου? ανθρ?που?, περισσ?τερα πρ?γματα για να θαυμ?σουμε παρ? να περιφρον?σουμε?.

?

Η ‘’Πανο?κλα’’ ε?ναι το μεγαλ?τερο, το πιο ρεαλιστικ? και καλλιτεχνικ? το πιο εντυπωσιακ? απ? τα μυθιστορ?ματα του Καμ?, προσφ?ροντα? ?να πλο?σιο καστ χαρακτ?ρων και μια συνεκτικ? και καθηλωτικ? πλοκ?, ζωντανε?οντα? ?ναν ολοκληρωμ?νο κ?σμο, διεγε?ροντα? παρ?λληλα την ικαν?τητα του αναγν?στη για ηθικ? στοχασμ?. Παρ? τον ζωηρ? ρεαλισμ? του, η ‘’Πανο?κλα’’ δεν ε?ναι λιγ?τερο μυθικ? και αλληγορικ? ω? προ? τον αντ?κτυπ? τη? απ? τον ‘’Ξ?νο’’. ?ταν πρωτοκυκλοφ?ρησε, η ‘’Πανο?κλα’’ ερμηνε?τηκε ευρ?ω? ω? μυθιστ?ρημα για τη Γερμανικ? Κατοχ? και τη Γαλλικ? Αντ?σταση, με την πανο?κλα να συμβολ?ζει την κακ? παρουσ?α των Ναζ?. Απ? τη δεκαετ?α του 1940, ωστ?σο, ?χουν ανακαλυφθε? περισσ?τερα παγκ?σμια θ?ματα και σ?μβολα στο βιβλ?ο, συμπεριλαμβανομ?νη? τη? τρομακτικ? τυχα?α? φ?ση? του κακο? και τη? αντ?ληψη? ?τι η κατ?κτηση του κακο? απ? την ανθρωπ?τητα δεν ε?ναι ποτ? κ?τι παραπ?νω απ? προσωριν?, ?τι ο αγ?να? θα πρ?πει π?ντα να ανανε?νεται. ?χει επ?ση? αναγνωριστε? ευρ?ω? ?τι η ‘’Πανο?κλα’’ ε?ναι, σε σημαντικ? βαθμ?, ?να? βαθ?? διαλογισμ?? στα απογοητευτικ? ?ρια τη? ανθρ?πινη? γλ?σσα? τ?σο ω? μ?σο επικοινων?α? ?σο και ω? μ?σο αναπαρ?σταση? τη? αλ?θεια? για την ανθρ?πινη ?παρξη. Η ανακ?λυψη αυτο? του θ?ματο? ?χει κ?νει την ‘’Πανο?κλα’’ το πιο σ?γχρονο απ? τα μυθιστορ?ματα του Καμ?, αυτ? που ?χει τα περισσ?τερα να πει στι? μελλοντικ?? γενι?? των αναγνωστ?ν του Καμ?.

?

Για σχεδ?ν μια δεκαετ?α μετ? τη δημοσ?ευση τη? ‘’Πανο?κλα?’’, ο Καμ? π?λευε να βρει αρκετ? χρ?νο και ιδιωτικ?τητα για να συνθ?σει ?να ν?ο ?ργο μυθοπλασ?α? και να ολοκληρ?σει φιλοσοφικ? και θεατρικ? κε?μενα που ε?χαν ξεκιν?σει πριν γρ?ψει την ‘’Πανο?κλα’’. Στα μ?σα τη? δεκαετ?α? του 1950, ?ρχισε να συνθ?τει μια ομ?δα διηγημ?των με κοιν? θ?μα την κατ?σταση τη? εξορ?α? και ?ταν μια απ? αυτ?? τι? ιστορ?ε? που ξαφνικ? εμπνε?στηκε και επεκτ?θηκε σε ?να μικρ? μυθιστ?ρημα γραμμ?νο με τη μορφ? μονολ?γου και εκδ?θηκε το 1956 ω? The Fall.

?

?

?????????????????????????????????????? THE FALL (Η ΠΤΩΣΗ)

?

η ‘’Πτ?ση’’ , το προ??ν μια? ταραγμ?νη? περι?δου στη ζω? του Καμ? ε?ναι ?να ?ργο, γεμ?το λαμπρ?? επινο?σει?, εκθαμβωτικ? παιχν?δια λ?ξεων και καταστροφικ? σ?τιρα, αλλ? τ?σο βαθι? ειρωνικ? και χαρακτηρισμ?νο απ? τ?σε? απ?τομε? αλλαγ?? στον τ?νο που αφ?νει τον αναγν?στη διαρκ?? εκτ?? ισορροπ?α? και αβ?βαιο για την ?ποψη ? τον σκοπ? του συγγραφ?α. Αυτ? η δυσκολ?α στο να διακρ?νει κανε?? το ν?ημα του βιβλ?ου ε?ναι εγγεν?? στη βασικ? του προ?π?θεση, γιατ? το ?ργο καταγρ?φει μια ρο? ομιλ?α? —στην πραγματικ?τητα η μ?α πλευρ? εν?? διαλ?γου— απ? ?ναν Γ?λλο που στοιχει?νει ?να χαλαρ? μπαρ στην περιοχ? του λιμανιο? του ?μστερνταμ και που δεν μπα?νει στον κ?πο να κρ?ψει το γεγον?? ?τι τα περισσ?τερα απ? αυτ? που λ?ει, συμπεριλαμβανομ?νου του ον?ματ?? του, ε?ναι επινοημ?να. Επειδ? ε?ναι εγκ?σμιο? και καλλιεργημ?νο?, η ομιλ?α του ε?ναι συναρπαστικ? και τραβ?ει με καθηλωτικ? δ?ναμη την προσοχ? του υπονοο?μενου συνομιλητ? του (που ε?ναι και φυσικ? ο αναγν?στη?). Το ?νομα που δ?νει στον εαυτ? του ε?ναι Jean-Baptiste Clamence, ?να ?νομα που παραπ?μπει στη βιβλικ? φιγο?ρα του προφ?τη Ιω?ννη του Βαπτιστ? ω? φων? που κλα?ει στην ?ρημο (vox clamantis in deserto) και που συμπ?πτει απ?λυτα με την ενασχ?ληση που ισχυρ?ζεται ?τι ακολουθε?, επ?ση? δικ?? του εφε?ρεση?: δικαστ?? μετανοημ?νο?.

?

?ταν ο Clamence παρατηρε? στον συνομιλητ? του, κοντ? στο τ?λο? του πενθ?μερου μονολ?γου του, ?Ξ?ρω τι σκ?φτεσαι: ε?ναι πολ? δ?σκολο να ξεχωρ?σει? το αληθιν? απ? το ψε?τικο σε αυτ? που σου λ?ω. Ομολογ? ?τι ?χει? δ?κιο?, ο αναγν?στη? αισθ?νεται ?τι ο Καμ? ?κανε ξαφνικ? μια προσωπικ? παρ?μβαση στο μυθιστ?ρημα για να προειδοποι?σει τον αναγν?στη ?τι ?χει εσκεμμ?να χειραγωγηθε? απ? το πα?ξιμο του Clamence και ?χει κ?θε δικα?ωμα να αισθ?νεται σαστισμ?νο?. Ο Camus σηματοδοτε? ?τσι στον αναγν?στη ?τι η ανησυχητικ? επ?δραση του βιβλ?ου ?χει υπολογιστε? και σκ?πιμα απ? την αρχ?. Μ?νο στι? τελευτα?ε? σελ?δε? του μυθιστορ?ματο? διευκριν?ζει τον σκοπ? τη? αφ?γηση? του Clamence και το ν?ημα τη? εφευρεθε?σα? κλ?ση? του, αλλ? η εξ?γηση ?ρχεται πολ? αργ? - εσκεμμ?να, γιατ? ο αναγν?στη? δεν μπορε? ποτ? να απαλλαγε? απ? αμφιβολ?ε? για το αν ολ?κληρη η παρ?σταση του Clamence ?χει σχεδιαστε? για να εγε?ρει ερωτ?ματα σχετικ? με το τι ε?ναι αλ?θεια και τι ε?ναι ψευδ??, τι ε?ναι καλ? και τι ε?ναι κακ?.

?

Η ?εξ?γηση? του Clamence ε?ναι στην πραγματικ?τητα το πιο ανησυχητικ? στοιχε?ο του βιβλ?ου. Παραδ?χεται ε?στοχα στον συνομιλητ? του ?τι ?εξομολογε?ται? μετανο?ντα? τι? δικ?? του αμαρτ?ε? με προσεκτικ? ελεγχ?μενο μοτ?βο, μ?νο για να παρακιν?σει τον συνομιλητ? του να ?εξομολογηθε?? με τη σειρ? του, επιτρ?ποντα? ?τσι στον Clamence να πα?ξει το ρ?λο του κριτ?. Ο Clamence ξεκιν? την ?ομολογ?α? του περιγρ?φοντα? την επιτυχημ?νη καρι?ρα του στο Παρ?σι ω? δικηγ?ρο? που θαυμ?ζεται πολ?, γνωστ?? για την υπερ?σπιση των ?χ?ρων και των ορφαν?ν?—δηλαδ? των αβο?θητων και μειονεκτο?ντων τη? κοινων?α?. Ε?χε κ?θε λ?γο να βλ?πει τον εαυτ? του ω? ?ντρα με αρετ?, λ?ει, μ?χρι που ?ρχισε να ?ακο?ει? το κορο?δευτικ? γ?λιο μια? γυνα?κα? ?ποτε κοιτο?σε τον εαυτ? του στον καθρ?φτη με αυτ? τα συναισθ?ματα αυτοικανοπο?ηση?. Το κορο?δευτικ? γ?λιο του θ?μισε ?τι ο δικηγορικ?? του αλτρουισμ?? ?ταν μ?νο μια μ?σκα εγωισμο? και τον αν?γκασε να θυμηθε? ?να περιστατικ? που ε?χε προσπαθ?σει να ξεχ?σει: Διασχ?ζοντα? μια γ?φυρα π?νω απ? τον Σηκου?να ?να βρ?δυ ε?χε δει μια νεαρ? γυνα?κα να ρ?χνεται στο νερ? και? δεν ?κανε καμ?α προσπ?θεια να τη σ?σει ? να ζητ?σει βο?θεια, αντ?θετα απομακρ?νθηκε βιαστικ? χωρ?? να κοιτ?ξει π?σω. Το κορο?δευτικ? γ?λιο λοιπ?ν ?ταν η συνε?δησ? του με την καταπιεσμ?νη μν?μη τη? ενοχ?? του: Ο θαυμαστ?? τη? αρετ?? ?ταν στην πραγματικ?τητα ?να? απατε?να?, ?να? αμαρτωλ?? ?πω? ?λοι οι ?λλοι.

?

?

Ο Clamence συνεχ?ζει εξηγ?ντα? ?τι ?κτοτε δυσκολευ?ταν ?λο και περισσ?τερο να συνεχ?σει την καρι?ρα του στο Παρ?σι και να ζ?σει με τι? ενοχ?? του. Ταυτ?χρονα, δεν μπορο?σε να εγκαταλε?ψει την αν?γκη του να νι?θει ηθικ? αν?τερο? απ? του? ?λλου?. Η λ?ση του σε αυτ? την ιδιωτικ? εσωτερικ? σ?γκρουση, δηλ?νει στη συν?χεια, ?ταν η λαμπρ? επιν?ησ? του για μια ν?α καρι?ρα για τον εαυτ? του ω? δικαστ??-μετανοημ?νο?. ?κλεισε το γραφε?ο του στο Παρ?σι και μετακ?μισε στο λιμ?νι του ?μστερνταμ — το οπο?ο, σημει?νει, βρ?σκεται στο κ?ντρο των ομ?κεντρων κ?κλων των καναλι?ν του ?μστερνταμ, ?πω? ο ?νατο? κ?κλο? τη? Κ?λαση? στην Κ?λαση του Δ?ντη, και ε?ναι επιπλ?ον, ?η τοποθεσ?α του ?να απ? τα μεγαλ?τερα εγκλ?ματα τη? σ?γχρονη? ιστορ?α??, εννο?ντα? τη ναζιστικ? καταστροφ? ολ?κληρη? τη? εβρα?κ?? κοιν?τητα? του ?μστερνταμ. Σε αυτ? το ν?ο περιβ?λλον, ?χι μ?νο μπορο?σε να κατευν?σει την ενοχ? του με την α?σθηση ?τι βρισκ?ταν στον ?νατο κ?κλο τη? Κ?λαση?, ?που αν?κε, αλλ? μπορο?σε επ?ση? να ?χει πρ?σβαση στην ατελε?ωτη διαδοχ? των τουριστ?ν που ?λκονταν σε αυτ? το σημε?ο, στου? οπο?ου? προσ?φερε τη ? βο?θεια?, για να αναγνωρ?σουν και τη δικ? του? ενοχ?. Η ?βο?θεια? του συν?στατο σε μια απαγγελ?α των δικ?ν του αμαρτι?ν, τακτοποιημ?να ?τσι ?στε να τον?ζεται η καθολικ?τητ? του?, παρακιν?ντα? ?τσι διακριτικ? τον ακροατ? του να ομολογ?σει τι? ?διε? αμαρτ?ε? με τη σειρ? του. Με αυτ?ν τον τρ?πο, ο Clamence χρησιμοποιε? την τελειοποιημ?νη ερμηνε?α του ω? μετανοημ?νο? για να β?λει τον εαυτ? του στη βαθι? ικανοποιητικ? θ?ση του κριτ?, ακο?γοντα? την ομολογ?α του ακροατ? του εν? απολαμβ?νει τη ζεστ? λ?μψη τη? δικ?? του ηθικ?? ανωτερ?τητα?. Επειδ? ?λοι, ανεξαιρ?τω?, ε?ναι ?νοχοι αμαρτωλο?, λ?ει ο Clamence, ?χει λ?σει το δ?λημμα π?? να ζ?σει ευτυχισμ?νο? με τι? ενοχ?? του. Το μυστικ?, λ?ει, ε?ναι να κατηγορε? κανε?? πρ?τα τον εαυτ? του—και και για τι? επτ? βασικ?? αμαρτ?ε?—κερδ?ζοντα? ?τσι το δικα?ωμα να κατηγορε? ?λου? του? ?λλου?.

Το The Fall ?δι?πεται απ? μια πικρ?? σ?τιρα που βρ?σκεται στην καρδι? αυτο? του μυθιστορ?ματο?. ?πω? τα ?λλα μυθιστορ?ματα του Καμ?, η πτ?ση ε?ναι μια εξερε?νηση τη? ηθικ?? φ?ση? του ανθρ?που και τη? παθιασμ?νη? αναζ?τηση? τη? ευτυχ?α? σε ?ναν κ?σμο που ε?ναι αδι?φορο? για τ?τοιε? πνευματικ?? αξ?ε?, αλλ? σε αντ?θεση με οποιοδ?ποτε απ? τα ?λλα μυθιστορ?ματα του, το The Fall ε?ναι ταυτ?χρονα απαισι?δοξο αλλ? και διφορο?μενο. Στην ομολογ?α του Clamence, ε?ναι η πρ?θεση του Καμ? να αυτοδικαστε? επειδ? π?ρε τη φ?μη του πολ? στα σοβαρ? και ?τσι να εξιλεωθε? απ? την αμαρτ?α τη? προσωπικ?? του υπερηφ?νεια?; Πολλο? κριτικο? δι?βασαν το βιβλ?ο με αυτ?ν τον τρ?πο ?ταν εμφαν?στηκε το 1956. ? χρησιμοποιε? τον Clamence, μ?λλον, για να εκδικηθε? του? εχθρο?? του, του? οπο?ου? σκ?φτηκε ο Καμ? ?τι υιοθ?τησαν ?ναν τ?νο ηθικ?? υπεροχ?? κρ?νοντα? τη θ?ση του για τον εμφ?λιο π?λεμο τη? Αλγερ?α?; Πολλο? ?λλοι κριτικο? ε?δαν το The Fall με αυτ? τον τρ?πο. Γενι?? αργ?τερα, φα?νεται λογικ? να προτε?νουμε ?τι και οι δ?ο ερμηνε?ε? ?χουν ισχ?. Η πτ?ση ε?ναι ?να κωμικ? αριστο?ργημα, αξιοσημε?ωτα παρ?λληλο στον τ?νο του, τα θ?ματ? του και την ασ?φει? του με το δι?γημα του Καμ? ?Jonas?, που γρ?φτηκε περ?που την ?δια εποχ? — μια ιστορ?α στην οπο?α, ?λοι συμφωνο?ν ?τι ο συγγραφ?α? προσπ?θησε να συμβιβαστε? με την καλλιτεχνικ? στειρ?τητα και με τη σ?γκρουση που ?νιωθε μεταξ? τη? δημ?σια? υποχρ?ωση? και τη? αν?γκη? για ιδιωτικ?τητα.

Ε?ναι δελεαστικ? να συμπερ?νουμε, χρησιμοποι?ντα? αυτ? το δι?γημα ω? αν?λογο, ?τι η ασ?φεια τη? Πτ?ση? ε?ναι επ?ση? εσκεμμ?νη και ?τι ο Καμ? εννοο?σε το ?ργο του τ?σο ω? ιδιωτικ? ομολογ?α ?σο και ω? δημ?σια καταδ?κη. Αυτ?? οι δ?ο ?ννοιε?, η μ?α ιδιωτικ? και η ?λλη δημ?σια, προορ?ζονται σ?γουρα να συνδυαστο?ν αναδρομικ? στο μυαλ? του αναγν?στη για να σχηματ?σουν την καθολικ? καταδ?κη του Καμ? για την ηθικ? χρεοκοπ?α του ανθρ?που.

?πω? υποδηλ?νει ο τ?τλο?, το The Fall ε?ναι μια σ?γχρονη παραβολ? για το Προπατορικ? Αμ?ρτημα και την Πτ?ση του Ανθρ?που. Υπ?ρχει λ?γο? να πιστε?ουμε ?τι η αδυσ?πητη απαισιοδοξ?α του The Fall δεν ?ταν η τελευτα?α λ?ξη του Camus για την ανθρωπ?τητα, αλλ? ?ταν μ?λλον η ?κφραση μια? προσωριν?? αποθ?ρρυνση? που ε?χε σχεδ?ν καταφ?ρει να διαλ?σει τη στιγμ? του θαν?του του. Το 1959, εργαζ?ταν π?νω σε ?να ν?ο μυθιστ?ρημα, που θα ονομαζ?ταν ?Le Premier Homme?, το θ?μα του οπο?ου ?ταν μια γιορτ? τη? διαμορφωτικ?? εμπειρ?α? τη? Αλγεριν?? νι?τη? του. Ο Πρ?το? ?νθρωπο? δημοσιε?τηκε πολ? μετ? τον θ?νατ? του, το 1994. αντιμετωπ?ζει απ? μια ιδια?τερα προσωπικ? οπτικ? το θ?μα που, στο κ?τω μ?ρο?, π?ντα εμψ?χωνε τη μυθοπλασ?α του Καμ? - το α?νιγμα του αγ?να των ανθρ?πων εν?ντια στην αδιαφορ?α τη? δημιουργ?α? και την ?σβεστη δ?ψα για ηθικ? σημασ?α στη ζω?. Η αξ?χαστη συμβολ? του Καμ? στον συνεχιζ?μενο δι?λογο που εμπν?εται απ? αυτ? το τερ?στιο θ?μα ενσωματ?νεται στα τρ?α μεγ?λα μυθιστορ?ματα που κατ?φερε να ολοκληρ?σει πριν απ? τον πρ?ωρο θ?νατ? του.