Η επ?μενη μ?ρα

Ε?ναι μαγικ? το π?σο ε?κολα αλλ?ζουν τα πρ?γματα γ?ρω μα?.

?λλε? φορ?? προ? το καλ?τερο και ?λλε? προ? το χειρ?τερο.

Π?ντα μα π?ντα ?μω? επ?ρχεται η κ?θαρση.

?σω? αργε? λ?γο. ?να λ?γο που μπορε? να ε?ναι και στην επ?μενη ζω?. Αλλ? ?ρχεται.

Δεν ε?ναι τυχα?ο ?τι η τ?χνη αναπαριστ? τη ζω?.

Δεν ε?ναι ε?ρημα των αρχα?ων τραγωδι?ν η κ?θαρση.

Ε?ναι η φυσικ? εξ?λιξη των πραγμ?των.

Κ?τι π?ντα τελει?νει και κ?τι καινο?ριο ξεκιν?.

Κ?τι ολοκληρ?νεται, αλλ?ζει, πεθα?νει, καταστρ?φεται, σπ?ει, αλλοι?νεται, σκ?ζεται, κα?γεται, διαβρ?νεται, εξαυλ?νεται, θρυματ?ζεται και πολλ? ?λλα ρ?ματα και καταστ?σει? που περιγρ?φουν το τ?λο? μια? ?λη? ?πω? την ξ?ραμε και την μεταμ?ρφωσ? τη? σε κ?τι ?λλο.

Γιατ? τ?ποτα δεν χ?νεται ολοσχερ??. Π?ντα μεταμορφ?νεται σε κ?τι ?λλο.

?

Αυτ? μα? μαθα?νει η φ?ση.

Αν την παρατηρ?σουμε, αν την ακο?σουμε, αν την καταλ?βουμε, αν την αφ?σουμε.

Αλλ? εμε?? παρεμβα?νουμε.

Και ορθ?? παρεμβα?νουμε.

Και αυτ? μ?σα στη θεωρ?α τη? εξ?λιξη? ε?ναι.

Και καταφ?ρνουμε πρ?γματα και θα?ματα, πιο γρ?γορα και πιο μεγ?λα απ? αυτ? που θα κατ?φερνε η ?δια η φ?ση, στου? δικο?? τη? ?μω? ρυθμο??.

Καταφ?ρνουμε να αλλ?ζουμε τη ρο? των ποταμ?ν, να αντιμετωπ?ζουμε θαν?σιμου? ιο?? και μικρ?βια, να πετ?με ψηλ? στον ουραν? χωρ?? να ?χουμε φτερ? και να διασχ?ζουμε θ?λασσε? ?χωρ?? να ?χουμε πτερ?για.

Καταφ?ρνουμε να χτ?ζουμε κτ?ρια ψηλ?, που ακουμπο?ν τον ουραν? και γ?φυρε? που μα? εν?νουν.

Καταφ?ρνουμε να πηγα?νουμε κ?ντρα στου? ν?μου? και του? καν?νε? τη?.

?

Και μετ? μπερδευ?μαστε και νομ?ζουμε ?τι ε?μαστε θεο?.

Νομ?ζουμε ?τι μπορο?με να μιμηθο?με την παντοδυναμ?α τη? ?δια? τη? φ?ση?.

Νομ?ζουμε ?τι μπορο?με να επαναφ?ρουμε μ?νοι μα? τον κ?κλο τη? ζω??.

Και εκε?νη μα? αφ?νει.

Μ?χρι να διαπρ?ξουμε ??βρη?.

Το οπο?ο συμβ?ινει και συχν? και θαρρ? ?τι μα? δ?νει αρκετ?? ευκαιρ?ε? πριν φτ?σει στην ?ν?μεσιν? και την ?τ?σιν?.

Αλλ? ακ?μα και ?ταν γ?νεται αυτ?, μ?νο εκε?νη ξ?ρει π?? να επιφ?ρει ξαν? μια ν?α ισορροπ?α. Μ?νο εκε?νη ?χει την ικαν?τητα να αυτορυθμ?ζεται ? να μετουσι?νεται σε κ?τι ν?ο, διαφορετικ?, δ?σκολο, ακαταν?ητο, επικ?νδυνο, απλησ?αστο, σπ?νιο, περ?εργο, απ?κοσμο, ασυμβ?βαστο, ιδια?τερο, ξεχωριστ?.

?

Μ?νο εκε?νη γνωρ?ζει την επ?μενη μ?ρα, την ν?α αρχ?.

Μ?νο εκε?νη μπορε? να ανακ?μπτει μ?νη τη? και να αναγενν?ται.

Εμε?? θα την ?χουμε π?ντα αν?γκη.

Και εκε?νη θα μα? παρ?χει π?ντα απλ?χερα την σοφ?α τη?.

Μ?χρι να μ?θουμε.

Αλ?θεια, π?τε θα μ?θουμε;